Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

scuta ex viminibus

  • 1 vimen

    vīmen, inis n. [ vieo ]
    1) гибкий прут, лоза (ивовая)
    2) плетёное изделие, плетёнка или корзина (v. Picenarum, sc. olivarum M)

    Латинско-русский словарь > vimen

  • 2 vimen

    vīmen, inis, n. (vieo; vgl. altind. véman-, der Webstuhl), I) das Flechtwerk, die zum Flechten od. Binden dienende Rute, bes. der Weide, die Weide, 1) im allg.: a) eig., Varro u.a.: volucres viscatis illigatae viminibus, Leimruten, Petron.: corpus navium viminibus contextum, Caes.: scuta ex cortice facta aut viminibus intextis (Flechtwerk), Caes.: e viminibus pecudumque tegumentis inconditos sibi clipeos fecerant, Flor.: rami lento vimine (mit ihren biegsamen Zweigen) frustrabantur ictus, Curt.: quod ex vimine vietur, Varro LL.: latet arbore opacā aureus et foliis et lento vimine (Rute) ramus (Zweig), Verg. – b) meton., das Geflecht = das geflochtene Gefäß, der Korb, curvum, Bienenkorb, Ov. rem. 186: breve Picenarum, Mart. 4, 88, 7. – 2) insbes., der Setzling der Weide, Colum. 4, 30, 3. – II) übtr., der Stab des Merkur (virga b. Verg. Aen. 4, 242), Stat. Theb. 2, 30.

    lateinisch-deutsches > vimen

  • 3 vimen

    vīmen, inis, n. (vieo; vgl. altind. véman-, der Webstuhl), I) das Flechtwerk, die zum Flechten od. Binden dienende Rute, bes. der Weide, die Weide, 1) im allg.: a) eig., Varro u.a.: volucres viscatis illigatae viminibus, Leimruten, Petron.: corpus navium viminibus contextum, Caes.: scuta ex cortice facta aut viminibus intextis (Flechtwerk), Caes.: e viminibus pecudumque tegumentis inconditos sibi clipeos fecerant, Flor.: rami lento vimine (mit ihren biegsamen Zweigen) frustrabantur ictus, Curt.: quod ex vimine vietur, Varro LL.: latet arbore opacā aureus et foliis et lento vimine (Rute) ramus (Zweig), Verg. – b) meton., das Geflecht = das geflochtene Gefäß, der Korb, curvum, Bienenkorb, Ov. rem. 186: breve Picenarum, Mart. 4, 88, 7. – 2) insbes., der Setzling der Weide, Colum. 4, 30, 3. – II) übtr., der Stab des Merkur (virga b. Verg. Aen. 4, 242), Stat. Theb. 2, 30.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vimen

  • 4 intexo

    in-texo, texuī, textum, ere
    1) воткать (aliquid alicui rei O, Hier); вплетать, переплетать ( scuta viminibus intexta Cs)
    2) вмешивать, примешивать, присоединять, сочетать (aliquid in causa C; laeta tristibus C; parva magnis C)
    3) приводить, вставлять ( fabulas C); цитировать ( Varronem C)
    4) проткать, заткать ( aliquid aliquā re)
    venae toto corpore intextae C — жилы, пронизывающие всё тело
    5) оплетать, обматывать, обвивать ( hastas foliis V)
    6) скреплять, соединять ( calamos cerā Calp)

    Латинско-русский словарь > intexo

  • 5 scutum

    scūtum, i, n. ( masc. collat. form scū-tus, Turp. ap. Non. 226, 13) [skutos].
    I.
    An oblong shield, made of boards fastened together, and covered with leather, a buckler (whereas clipeus denotes a round shield, target of metal; cf. Veg. Mil. 2, 18):

    scutum pro clipeo,

    Liv. 1, 43: pedestre, of the infantry, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 14; 9, 13, 16; Liv. 6, 8; 7, 10:

    equestria,

    of the cavalry, id. 43, 6:

    ad galeas induendas scutisque tegimenta detrahenda tempus defuit,

    Caes. B. G. 2, 21:

    scutis ex cortice factis aut viminibus intextis,

    id. ib. 2, 33:

    sublato scuto,

    id. B. C. 2, 35:

    abjecto scuto fugere,

    Cic. Tusc. 2, 23, 54:

    ut non modo non abjecto, sed ne rejecto quidem scuto fugere videar,

    id. de Or. 2, 72, 294:

    scutum reliquisse praecipuum flagitium,

    Tac. G. 6:

    hastas et scuta reclinant,

    Verg. A. 12, 130:

    fulgentia,

    id. ib. 8, 93:

    longa,

    id. ib. 8, 539; Ov. Tr. 4, 1, 73; Liv. 7, 26; 38, 17:

    erectum altius,

    Amm. 24, 4, 4.—
    B.
    Transf., heavyarmed soldiers, men bearing shields (late Lat.):

    oppidum, ordine circumdatum trino scutorum, oppugnabat,

    Amm. 24, 4, 10:

    Agilo, scutorum densitate contectus,

    id. 21, 12, 18 al. —
    II.
    Trop., a shield, i. e. a defence, protection, sheiter, safeguard (rare):

    sed ne quod tamen scutum dare in judicio viderentur eis, quos, etc.,

    Cic. Tull. 18, 43:

    scuto vobis magis quam gladio opus est,

    Liv. 3, 53 fin. (for which, just before:

    praesidia libertatis non licentiae ad impugnandos alios): Fabius novam de Hannibale victoriam commentus est, non pugnare. Hinc illud ex populo, ut Imperii scutum vocaretur,

    Flor. 2, 6, 27; cf.:

    Deus, scutum meum,

    Vulg. 2 Reg. 22, 3:

    scutum fidei,

    id. Eph. 6, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > scutum

  • 6 scutus

    scūtum, i, n. ( masc. collat. form scū-tus, Turp. ap. Non. 226, 13) [skutos].
    I.
    An oblong shield, made of boards fastened together, and covered with leather, a buckler (whereas clipeus denotes a round shield, target of metal; cf. Veg. Mil. 2, 18):

    scutum pro clipeo,

    Liv. 1, 43: pedestre, of the infantry, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 14; 9, 13, 16; Liv. 6, 8; 7, 10:

    equestria,

    of the cavalry, id. 43, 6:

    ad galeas induendas scutisque tegimenta detrahenda tempus defuit,

    Caes. B. G. 2, 21:

    scutis ex cortice factis aut viminibus intextis,

    id. ib. 2, 33:

    sublato scuto,

    id. B. C. 2, 35:

    abjecto scuto fugere,

    Cic. Tusc. 2, 23, 54:

    ut non modo non abjecto, sed ne rejecto quidem scuto fugere videar,

    id. de Or. 2, 72, 294:

    scutum reliquisse praecipuum flagitium,

    Tac. G. 6:

    hastas et scuta reclinant,

    Verg. A. 12, 130:

    fulgentia,

    id. ib. 8, 93:

    longa,

    id. ib. 8, 539; Ov. Tr. 4, 1, 73; Liv. 7, 26; 38, 17:

    erectum altius,

    Amm. 24, 4, 4.—
    B.
    Transf., heavyarmed soldiers, men bearing shields (late Lat.):

    oppidum, ordine circumdatum trino scutorum, oppugnabat,

    Amm. 24, 4, 10:

    Agilo, scutorum densitate contectus,

    id. 21, 12, 18 al. —
    II.
    Trop., a shield, i. e. a defence, protection, sheiter, safeguard (rare):

    sed ne quod tamen scutum dare in judicio viderentur eis, quos, etc.,

    Cic. Tull. 18, 43:

    scuto vobis magis quam gladio opus est,

    Liv. 3, 53 fin. (for which, just before:

    praesidia libertatis non licentiae ad impugnandos alios): Fabius novam de Hannibale victoriam commentus est, non pugnare. Hinc illud ex populo, ut Imperii scutum vocaretur,

    Flor. 2, 6, 27; cf.:

    Deus, scutum meum,

    Vulg. 2 Reg. 22, 3:

    scutum fidei,

    id. Eph. 6, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > scutus

См. также в других словарях:

  • VIMEN — ex vico vel vincio, quasi Vincimen, olim, cannabis usu nondum cognitô, funibus contexendis inserviebat. Inde est apud Calpurnium, Eclog. 3. Quod si dura times etiam nunc verbera Phylli, Tradimus ecce manus, licet illae Vimine tortô Scilice, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»